νοαρέως

νοαρέως (Α)

επίρρ.

1. (κατά τον Ησύχ.) «νουνεχόντως»

2. (στον συγκριτ.) νοαρώτερον

με μεγαλύτερη περίσκεψη.

[ΕΤΥΜΟΛ. < νοαρός, δωρ. τ. τού νοηρός + επιρρμ. κατάλ. -έως].